G3A3

Miciu

Dane podstawowe
Państwo Niemcy Niemcy
Producent Heckler und Koch GmbH
Rodzaj karabin automatyczny
Historia
Prototypy 1959
Produkcja seryjna 1959-??
Dane techniczne
Kaliber 7,62 mm
Nabój 7,62 x 51 mm NATO
Magazynek pudełkowy, 20 nab.
Wymiary
Długość 1025 mm
Długość lufy 450 mm
Długość linii celowniczej 572 mm
Masa
wyposażenia dodatkowego 0,753 kg (pełny magazynek stalowy)
0,625 kg (pełny magazynek aluminiowy)
Inne
Prędkość pocz. pocisku 780-800 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna 500-600 strz/min
Szybkostrzelność praktyczna 40 strz/min (ogniem pojedynczym)
100 strz/min (krótkimi seriami)
Siła spustu 36-41 N

Gewehr 3 (G3) – niemiecki karabin automatyczny, wersja karabinu automatycznego CETME Modelo B. Od 1959 roku przepisowy karabin Bundeswehry, od 1997 roku zastępowany przez karabin G36.
Historia [edytuj]

W 1949 roku Werner Heynen (do 1945 roku dyrektor generalny firmy Gustloff-Werke) stworzył za pieniądze rządu hiszpańskiego Centro de Estudios Tecnicos de Materiales Espaciales (CETME) (pol. Ośrodek Badań Technicznych Sprzętu Specjalnego) w Madrycie. W nowym ośrodku badawczym zatrudnienie znalazła spora grupa byłych pracowników zakładów Mauser-Werke, którzy przywieźli ze sobą dokumentację opracowanych pod koniec wojny prototypów karabinów szturmowych. W 1950 roku dołączył do nich Ludwig Vorgrimler (nielegalnie przekroczył granicę francusko-hiszpańską).

Konstruktorzy zatrudnieni w CETME skonstruowali w latach 50. XX wieku kilka wzorów karabinów automatycznych wzorowanych na StG45(M). W 1956 roku rozpoczęto produkcję seryjną karabinu CETME Modelo A. W uruchomieniu produkcji pomagali pracownicy firmy Heckler und Koch. W zamian za pomoc otrzymała ona prawa do licencyjnej produkcji karabinu CETME. W 1956 roku partię 400 sztuk Modelo A zakupiła do testów Bundeswehra. Licencję na produkcję tych karabinów zakupiła też holenderska firma Nederlansche Wapen en Munitiefabrik (NWM) z Hetogenbos, która zamierzała zainteresować nim armię holenderską (ostatecznie zakupiła ona w Belgii karabiny FN FAL).

Próby CETME w Niemczech były pomyślne, ale produkcja nie została uruchomiona z powodu protestu firmy Rheinmetall AG posiadającej patent na zamek półswobodny hamowany rolkami. Prawdopodobnie Rheinmetall próbował w ten sposób wymusić na armii niemieckiej zakupy CETME modelo A w firmie NWM (blisko związanej z Rheinmetalem). Ostatecznie uznano, że zamek CETME działa na tej samej zasadzie co zamek rolkowy opatentowany przez Rheinmetall, ale jego konstrukcja jest na tyle odmienna, że nie narusza praw patentowych tej firmy.

W 1958 roku rozpoczęto produkcję zmodernizowanej wersji karabinu CETME oznaczonej jako Modelo B. Została ona przystosowana przez konstruktorów firmy Heckler und Koch do zasilania amunicją 7,62 x 51 mm NATO i w 1959 przyjęta do uzbrojenia armii niemieckiej jako G3.

W następnych latach w firmie HK powstawały kolejne wersje G3. Powstał wtedy karabinek G3K i karabin wyborowy G3ZF.

Konstrukcja karabinu G3 stała się podstawą do opracowania pistoletu maszynowego MP5, karabinów kalibru 5,56 x 45 mm HK 33 (oraz jego wersji nabój 7,62 x 39 mm HK 32) i G41, subkarabinka HK 53, a także karabinów maszynowych kalibru 7,62 mm NATO HK 21, HK 21A1, HK 11A1, HK 11E, HK 21E, karabinu maszynowego kalibru 5,56 mm NATO HK 23E oraz karabinu wyborowego PSG-1.

Karabin G3 został przyjęty do uzbrojenia w 50 krajach, a produkowany był w 15. Obecnie nie jest już produkowany w macierzystych zakładach HK, ale produkcja w innych krajach (np. Turcji) trwa nadal.
[link widoczny dla zalogowanych]